फूटकर कबिता

हल्लै हल्लाको देश
हुट्टिट्याउले आकाश
खस्यो भनी थाम्न थाल्यो
बकुल्लाले खुट्टा
भिज्यो भनी छाम्न थाल्यो
बाघले बाख्रो देख्दा
हान्यो भनी काम्न थाल्यो
बाठो कागले कान
लग्यो भनी छाम्न थाल्यो
लाटो तातो पन्युले
सपना भनी डाम्न थाल्यो।


जो आए कानै चिरिएको
हुस्की र रम खाने
नेताहरुको पारा भयो
मलम्चिको पानी जस्तो
संबिधानको धारा भयो
जनताले तिरेको पैसा
सभासदलाई चारा भयो
जो आए कानै चिरिएको
फेरी उही नारा भयो