Tuesday, September 14, 2010

आकाश

घरी
घामको उज्यालो फालेर
मुस्कुराएको अभिनय गर्छ।
घरी
बादलको पछ्यौरिले
मुख छोप्दै
लजाएको नाटक गर्छ।
छिनमा
बिलौना गरेर
तपतप आशु झार्दै
रोएको चटक गर्छ।
छिनमा
मुखभरी
तुवालोको खरानी दलेर
सन्त साधुको खेल गर्छ।
कहिले
घाम पानी छर्कदै
इन्द्रेनिको माला उनेर
स्वयम्बरको चटक गर्छ।
कहिले
शान्तले बसेका माथि
असिना बर्षाउदै
कुनै सैनिक झेल जस्तो
खुला आकाश भएर पनि
बुझ्न नसकिने
नेपाली रजिनितिको खेल जस्तो।

No comments:

Post a Comment

About Me

Hi I have made my blog so that many people read about me and my interest.

Followers

Blog Archive